من به همه مردم درسراسرکشورتوصیه میکنم که ازدواجهاراآسان کنند.بعضیهاازدواج رامشکل میکنند.مهریه های گران وجهیزیه های سنگین ازدواج رامشکل میکند...خانواده

پسرهاتوقع جهیزیه های سنگین بکنند؟خانواده دخترهابرای چشم وهم چشمی دیگران جهیزیه هارا وتشریفات راوجالس عقدوعروسی رارنگین تربکنند؟چرا؟!اثراین را

میدانیدچیست؟اثراین کارهااین است که دخترهاوپسرها بدون ازدواج درخانه میمانند,کسی جرات نمی کندبه ازدواج نزدیک شود.مگرکسانی که باتجمل عروس وداماد می-

شوندازکسانی که ساده عروس ودامادمیشوند خوشبخت ترند؟چه کسی میتواندچنین چیزی راادعاکند؟!این کارهاجزاینکه یک عده جوان را,یک عده دخترراحسرت به دل

کندوزندگی رابرای اینهاتلخ نماید,اگرنتوانستندآن جورآنهاهم عروسی بگیرندتاابد حسرت به دل بمانندیااصلانتوانندعروسی بگیرند,چیزدیگری نیست....

تاآمدنددخترش رابگیرند,چون دستش خالیست,این  دختربماندتوی خانه.این پسردانشجویاکارگریاکاسب ضعیف,همین طورغیرمتاهل بماند.من گمان میکنم آن کسانی که با

مجالس ومحافل سنگین بامهریه هاوجهیزیه های سنگین کاررابرای دیگران مشکل میکنند,حسابشان پیش خداخیلی سخت است.نمیشودبگویندکه آقاماپول داریم,می-

خواهیم بکنیم,چون داریم.این ازآن حرفهای غلط روزگاراست.داریم که دلیل نشد.انسان وقتی(دارد)کاری بکندکه دیگران نتوانندهیچ اقدامی بکنند,این درست

است؟جوانهاجرات نکنندبروندطرف ازدواج.نبایدکاری بشودافرادی که نمیتوانند,افرادی که دلشان نمی خواهد,خلاف فکرشان است,خلاف نیتشان هست,نتوانندازدواج کنند.