این هتلهاوسالنهاوجشن های پرخرج را رهاکنید.البته ممکن است توی یک سالنی هم کسی جشن بگذارداماساده,مانعی ندارد.من نمیخواهم بگویم حتما,چون بعضی

خانه هایشان جانداردیاامکاناتش راندارندولی اسراف نکنید.شادی ومیهمانی ودعوت کردن ازدوستان ونزدیکان وخویشاوندان ورفقاخوب است امااسراف بداست.شان ملت

مسلمان مانیست.عروسی وعقدوشادی چیزخوبی است.حتی پیامبراکرم هم برای دخترمکرمه خودشان مجلس عروسی گرفتند,شادی کردندومردم شعرخواندند.زنهادست

زدندوخوشی کردند.امانبایددراین مجلس عقدوعروسی واینهااسراف انجام بگیرد.یکی ازاسرافهاهمین مجالس عقدوعروسی گرانقیمت است.درهتلها,دراین سالنهای گران

قیمت مجالس درست می کنند.مبالغ زیادی شیرینی ومیوه وخوراکی حرام می شود,ازبین میرود,روی زمین ریخته میشودوضایع می گردد.برای چه؟برای چشم وهم

چشمی؟برای عقب نماندن ازقافله اسراف؟! ادامه مطلب...

تجملات برای یک جامعه مضروبداست.آن کسانی که باتجملات مخالفت می کنندمعنایش این نیست که ازلذتهاوخوشی هایش بی اطلاعند,نه!آن راکاری مضربرای جامعه

 می دانند.مثل یک دارو یاخوراکی مضر.باتجملات زیادی,جامعه زیان می کند.البته درحدمعقول ومتداول ایرادی ندارد.اماوقتی که همینطورمرتب پای رقابت ومسابقه به میان

آمداصلا ازحدخودش تجاوزمی کندوبه جاهای دیگرمیرود.برخی اسراف می کنند,می ریزندومی پاشند.دراین روزگارکه فقرایی درجامعه هستند,کسانی هستندکه اولیات

زندگی هم درست دراختیارشان نیست,این کارهااسراف است,زیادی است,بیخوداست.هرکس بکندخلاف است.

بعضی ازمردم بااین کاری که میشودباآن ثواب برد,گناه میبرند.بااسرافهایی که میکنند,باخلافهایی که انجام می دهند,باآمیختن این عمل حسن وحسنه به کارهای حرامی که

انجام می دهند.حرام همه اش هم این نیست که محرم ونامحرم واین چیزهاباشد.آنهاهم البته حرام است,اماریخت وپاش زیادی هم حرام است.اسراف حرام است.سوزاندن

دل مردمی که ندارند درمواقعی واقاحرام است.زیاده روی کردن,حرام وحلال کردن برای اینکه بتواندجهیزیه دخترش رافراهم کند,اینهاحرام است.

بنده راضی نیستم ازکسانی که باخرجهای سنگین وبااسراف درامرازدواج,کاررابرای دیگران مشکل می کنند.البته باجشن وشادی ومیهمانی موافقیم ولی بااسراف نه!!

چقدردخترهاوپسرهاکه اگرازدواج هم می کنندبخاطربی بندوباری پولدارها,احساس کمبودمی کنند.احساس غصه می کنند.فکرمی کنندچیزی کم دارند.احساس سرکوفت

می کنند

جوانهاوقتی صحبت میشودمیگویند,اگرازدواج کنیم بعدش چکارکنیم برای خانه,برای شغل؟اینهاهمان قیودی است که همیشه جلوی کارهای اصلی واساسی رامیگیرد.

فرمود:ان یکونوا فقراء یغنیهم الله ومن فضله:یعنی خدای متعال اینهاراکفایت خواهدکرد.ازدواج بکنید.ازدواج دروضع معیشت آنهادشواری خاصی بوجودنمی آورد.بلکه بلعکس

خداوندآنهارااز فضلش غنی هم میکند.این راخداوندمتعال فرموده است.بله,مابرای خودمان به قول معروف بجای خرج,برج درست میکنیم.اضافه زندگی ونیازهای کاذب  

بوجودمی آوریم.بله,البته مشکل پیش می آید.تقصیرکیست؟دردرجه اول تقصیرمتمکن است.آن کسانی که امکانات دارند,سطوح رابالامیبرند,سطوح خواهشها وتوقعات

 ونیازهای کاذب رابالامیبرند.بعدهم تقصیربعضی مسئولین است,که بلاخره بایدبگویند.بایدوسایل رافراهم کنند,فراهم نمی کنند.نمی خواهیم بگوییم دولتهابرای جوانهاوبرای 

ازدواجشان وظایفی ندارند.امااین باتیدبرای جامعه اسلامی جابیفتدکه ازدواج یک ضرورت است,بایدانجام بگیرد.بایدتحقق پیداکند.اینکه دخترهابگویندماهنوزآماده ازدواج

نشده ایم ,پسرهابگویندماهنوزعقل زندگی نداریم,حرفهای منطقی آن چنانی نیست درخیلی ازمسائل زندگی,مامیبینیم که نه,جوانهاآمادگی هم دارند,خیلی هم خوبند.

می فهمند.منتهی این ازدواج یک مسئولیت پذیری هم هست.این حس گریزازمسئولیت,مقداری مانع میشودازاینکه اینکارانجام بشود.